Part 1: it's hard to say goodbye!

Zo, en toen was mijn laatste nachtje in Guatemala daar. Wat dus ook meteen betekent einde van deel 1 van mijn reis.
O my... Niet gedacht dat ik het toch zo jammer zou vinden Guatemala te moeten verlaten. Deze laatste week was echt super, ondanks de strakke planning die ik had met nog zo veel dat ik wilde zien!

Na mijn laatste nachtje Belize, waarin ik niet veel geslapen heb als gevolg van 1) een dronken local die ook in mijn dorm sliep die midden in de nacht de kamer kwam binnen wandelen en veel lawaai maakte en 2) een kakkerlak die het wel erg gezellig vond bij mij in bed, waardoor ik maar in een hangmat heb geprobeerd te slapen.
Vervolgens met 2 anderen op weg naar de grensovergang, maar wel 2 uur later dan gepland omdat we de eerste boot gemist hadden van placencia naar Independence. Vanuit daar met de bus naar Punta Gorda. De bus was behoorlijk gevuld, inclusief Menonieten, die je in Belize wel meer tegenkomt. Een gewaarwording op zich.
In Punta Gorda met de boot naar Livingston, de Caribische kustplaats in Guatemala die alleen per boot te bereiken is. Bijzondere was wel dat het verlaten van Belize erg officieel ging wat betreft immigratie. Je kunt het land echt niet uit zonder daar langs te gaan, maar in Guatemala kon ik zo binnenlopen en moest ik ergens in het dorp op zoek naar het immigratie hokje voor m'n stempel.

Één nachtje in livingston gebleven, tropisch heet en een avondje vol met het spelletje Saboteur met vier andere Nederlanders. Volgende dag nog even rustig aan gedaan en in de middag een prachtige boottocht gemaakt over de Rio Dulce, naar het plaatsje Rio Dulce. Echt super mooie omgeving gezien tijdens die boottocht. Puur genieten.
Zat overigens op de boot met een groepje Fransen, die ik vervolgens overal tegen ben gekomen en vandaag zelfs nog mee in de bus zat! Grappig dat je toch steeds weer dezelfde mensen tegenkomt.
In Rio Dulce was een festival gaande, dus dat heb ik ook nog meegepakt. De volgende dag nog een halve dag aan de oever gechilled en toen na 2,5 uur wachten op de shuttle (wat vrij normaal is in Guate) ging ik op weg naar Lanquin (wederom met de Fransen). Deze weg was niet heel comfortabel, in de zin van dat er gedurende 3uur lang over een zand/grindweg door de bergen gereden moest worden, maar wel met prachtig uitzicht! Lanquin is overigens de uitvalsbasis voor Semuc Champey, een natuurlijke bron met op verschillende niveaus een 'pool'. Ik kwam in het donker aan, en zou eigenlijk naar een hostel aan de rand van Semuc gaan, maar ik was de enige op dat moment, dus kreeg twee opties; 2uur wachten tot de volgende shuttle aankwam, of naar het ander hostel van zelfde eigenaar, maar dan in Lanquin zelf. Ben voor de tweede gegaan, want dat wachten zag ik niet echt zitten. Twee nachten in hostal Oasis gezeten en het was prachtig. Rustig, aan de rivier, helemaal 'zen'.
Ik ben 1 dagje naar Semuc geweest en het was echt prachtig. Helder blauw water gezien vanuit het uitkijkpunt en er vervolgens later in gezwommen. In de middag zijn we ook nog een grot in geweest met alleen maar kaarslicht. Heel vet. Wat gezwommen daar, geklommen, geklauterd etc. Super dag!

En vandaag dus een echte reisdag, van 9 tot 17 in een shuttle bus gezeten van lanquin naar Guatemala city, waar ik in een hostel zit vlak bij het vliegveld, waar ik morgenvroeg door de eigenaar naar toegebracht wordt om 5u 's ochtends voor mijn vlucht naar Nicaragua.

De stad zelf verlaten vind ik niet erg, maar het land wel. Ik ga Guatemala, en Belize natuurlijk ook, echt missen! Maar de rest van mijn trip gaat natuurlijk ook gewoon fantastisch worden!

Hasta luego!